Gerelateerde artikelen
Vol goede moed trokken we Bredene-waarts. Met als locomotief onze grand old Aurèle, vervolgens uw schrijver, Bruno en John. Op de twee eerste borden een licht Elo-overwicht, op de laatste 2 borden een Elo-deficit.
Voor ons vierde bord zag het er al vrij snel goed uit, maar hij verslikte zich in de stelling en moest materieel verlies incasseren. John probeerde verder nog wel, maar moest toch de vlag strijken.
Bruno had routinier Etienne Doom tegenover hem, en dat was geen gemakkelijke klus. Toen we het ook bij Bruno de verkeerde kant zagen opgaan weigerde Aurèle in het belang van de club de aangeboden remise. Zelf had ik op dat moment een aanval gaande, maar de uitkomst was niet zeker.
Bruno, materieel een stuk en een pion achter, streed moedig voort maar moest uiteindelijk toch inbinden.
Mijn aanval resulteerde toch in een winstpunt, ondertussen zag het er bij Aurèle bedenkelijk uit: in een eindspel van loper tegen paard dreigde een Bredense paardvork op twee onverdedigde Veurnse pionnen maar Aurèle zou Aurèle niet zijn als daar niet wat achterzat. Het Bredense eerste bord pakte zonder verpinken de vergiftigde pion op B6 (de andere pion nemen en het was afgelopen voor ons eerste bord) en Aurèle won via een pionschaak met de hierdoor vrijgekomen loper het paard op B6. Helaas voor ons was de pionnenstructuur dusdanig dat er ondanks het stuk meer geen doorkomen meer kon geforceerd worden, zoals John terecht opmerkte was een loperoffer zelfs onmogelijk, de vijandelijke pionnen stonden verbonden op de verkeerde kleur: remise.
De cijfers
Uw verslaggever ter plaatse
Guy
