Van 7 t/m 9 juni ging voor de 38-e maal het Open Internatonal d’Echecs de Fourmies door. Dit 7-rondig toernooi is weer sterk bezet met talrijke getitelde spelers en kent zoals altijd weer een talrijke opkomst.
150 deelnemers zijn van de partij met als nummer één en topfavoriet de Bulgaar Alexander Delchev met zijn Elo 2638 (1010 punten meer dan ik) de nummer 142 in de wereld!
Elo-gewijs sta ik in dit toernooi op de 91-e plaats. 7 ronden op 3 dagen nl zaterdag 2 partijen, zondag 3 en maandag 2. Opnieuw een moordend ritme!
Dag 1
Eerste match verloren met wit tegen Elo 1925. Engelse partij … volledig in evenwicht tot diep in het eindspel. Een pionwinst (!) was echter de oorzaak van mijn verlies … te veel op winst willen spelen is ook niet altijd de beste optie. Des te meer spijtig daar in de analyse (Houdini 3 pro deed ze) blijkt dat ik op zet 14! een stuk kon winnen. Geen van ons beiden zag dit!
Match twee met zwart tegen Elo 1900 … Franse verdediging … de Guimard variant tegen de Tarrasch … my favourite … de man is (zoals de meesten) totaal verrast na e6 ==> e5 en het wordt remise! OK de accelerated pairings zijn voorbij , ik wordt nu gepaard zonder een fictieve + 1. Money time!
Dag 2
Zware dag met 3 partijen. 1-e partij van de dag met wit tegen elo 1695 (jong talentje)! Oei dat begint slecht. Vaderdag ingezet met een verliespartij in een gewonnen stelling … tedjuu. Het adagio “niets is moeilijker dan een gewonnen partij winnen” is dus nog altijd correct. Bij het doorrekenen van de verschillende winstvarianten vergat ik te kijken of hij geen mat net kon opzetten … en ja hoor. Heb er nog twee te gaan om mij te herpakken!
Tweede match van de dag weer tegen zo’n jong talent in volle opmars. Engelse partij … ik geef het initiatief weg en wordt dan stilletjes weggedrukt en moet kwaliteit geven om tegenspel te krijgen maar hij houdt stand.
Noteer dat de tegenstander goed voorbereid was … op zet 30 had hij nog niets van zijn tijd opgebruikt (we spelen met een increment van 30’’ per zet) en ik had dan al een 1u15’ verbruikt. Dus tweede verliespartij! Eventjes de gedachten verzetten zeker tegen de laatste match van de dag.
Derde match met zwart tegen Elo 1099 … eigenlijk geen match. Franse verdeging Milner Barry gambiet … ik zet hem mat in 13 zetten!
Dag 3
Two to go. Eerste match van de dag, weer met zwart, tegen jong talentje met Elo 1341 … de gevaarlijkste. Frans de ruilvariant. Hij rocheert lang … en valt mijn koningsvleugel aan. Ik kan echter pareren en neem het initiatief over. Ik win in 26 zetten (zet 27 is mat) maar heb het mij nog moeilijk gemaakt. Dan Heisman heeft dus andermaal gelijk … niets is moeilijker dan een gewonnen partij winnen … dan zakt de aandacht!
Laatste ronde met wit tegen een jonge Hollander met nationale elo van 1341. Niets te verliezen dus. Engelse partij, ik kom goed uit de opening met een enorme druk. Gezien mijn tegenstander toch geen Fide rating heeft probeer ik maar iets. Ik geef een pion en kwaliteit prijs om de open C lijn te bezetten. Daarbij krijgt mijn vrije b pion ook Dame allures. Ten slotte geef ik mijn Dame voor zijn twee Torens en blijf met Toren en Paard over met die sterke b pion. Hier was ik best tevreden van mijn plan dat zijn vruchten afwierp … maar dan bega ik een cruciale beginnersfout! Je Toren hoort achter je vrijpion te staan. Gezien het niet zo eenvoudig is om Paard en Toren te laten samenwerken ging die sterke pion dan ook verloren.
Het toernooi werd gewonnen door Delchef met 6 uit 7 (ongeslagen).
Volledig overzicht vind je via deze link.
Mijn statistiek:
2,5 uit 7; 117-e (gedeeld 111-e) op 150. Fide-Elo resultaat – 8 punten.
Conclusie … gemengde gevoelens. Een paar partijen weggegeven door niet genoeg door te rekenen in het eindspel. Heb dan ook maar ter plekke het sublieme boek “Endgame Play” van Jacob Aagaard aangeschaft. Maar de vrienden teruggezien en weer veel bijgeleerd!
Correctie: uiteindelijk verlies ik 13 punten. Mijn remise tegen Elo 1900 was tegen een nationale Elo en telt dus niet mee … jammer. Ondertussen komt hij in de Fide klassering van juli met 1936 Fide Elo!